En juf Kirsten plogt

Meivakantie. En dus waag ik me aan een relatief nieuw fenomeen: ploggen. Een plog is eigenlijk een digitaal foto-dagboek. Mijn plog wordt een variant hierop: een digitaal foto-vakantieboek.

De eerste vakantiedag begint lekker lui. In pyjama een beetje internetten, Twitteren, Facebooken.
Ik lees en kijk de plogs van Martine en Nelleke, mijn inspiratiebronnen.

Ik retweet een berichtje van Schooltv op het Twitter-account van Vlieger 3. Weten we allemaal hoe dat nou zit met Goede Vrijdag en Pasen en zo?

Op Facebook bekijk ik de foto's van de reünie van mijn middelbare school, het Carmel College Salland (in mijn tijd: Florens Radewijns College) in Raalte. Ik spot zusje, de papa van Stijn & Julius en de papa van Finn & Kari.

De yoghurt is op. Geen vertrouwd ontbijt met yoghurt en cruesli dus. Dan maar een boterham met kaas, rozijnenbrood (= restant van de paaslunch op school) en een smoothie met aardbeien, jus d'orange en banaan.
Vrolijke place-mat he? Ik koos 'm speciaal voor de foto.

Bij alles met stippen erop denk ik sinds een jaar of twee aan professor Feuerstein. Hij ontwikkelde o.a. het instrument 'Organisatie van stippen' waarmee ik iedere donderdag plusleerlingen vermoei en vermaak. [Edit, d.d. 30 april 2014: Een berichtje in mijn mailbox. Reuven Feuerstein leeft niet meer. Dinsdag 29 april jl. overleed hij, 92 jaar jong.]

Oi. Hoogste tijd om me te douchen en aan te kleden! Maar als ik even wacht...

... daar is tie: het Kamperlijntje! Tien voor 't hele uur én tien voor 't halve uur komt ie voorbij.

Na het douchen gaat de was in de wasmachine.

En klaar. 

Zaterdag = boodschappendag. Op de achtergrond de Peperbus. Ik woonde er gedurende 14 jaar heel dichtbij. Als ik mijn slaapkamerraam opende, kon ik de OLV-kerk aanraken! Oké, da's ietwat overdreven. Maar echt, ik woonde héél dichtbij.

En weer thuis. Met de lift naar driehoog achter.

Dit zie ik wanneer ik de lift uitstap. Wat is het weer mooi! Ik heb zin om lekker lui te lezen in de zon op mijn balkon.

In mijn boekenkast staan de boeken op kleur. Rood staat bij rood, geel bij geel, wit bij wit. En dat dan weer in volgorde van de regenboog: rood - oranje - geel - (wit) - groen - blauw - indigo - violet - (zwart) - (bruin). Oude boeken staan naast nieuwe boeken. Volwassen literatuur staat naast 'chicklit' of naast kinderliteratuur.
Ooit van A.C.C. de Vletter gehoord? Over hem schreef ik mijn afstudeerscriptie. Ik studeerde Algemene Letteren in Utrecht, maar volgde colleges over kinder- en jeugdliteratuur in Leiden en Tilburg.
En nu studeer ik weer. Het is slechts één module, maar toch. Deze vakantie moet ik flink aan de slag. De eerste dagen mag ik van mezelf nog lanterfanten. Mijn studieontwijkend gedrag is geoorloofd.

Ik lees wat. Ik luister muziek. De nieuwste cd van Daniël Lohues is opnieuw een juweeltje. Ik verheug me op zijn optreden in Odeon/De Spiegel binnenkort. Lekker luuster'n naor en zaggies metzing'n in het dialect van mijn familie: het Drents.

Na het avondeten plof ik op de bank. Ik kijk Monk. Deze aflevering ken ik al. Geen probleem: ik hou wel van voorspelbaar. ;)

Even inzoomen op mijn kaartenmuur. Dit is één van mijn mantra's. Maar ik heb er meer, zoals: 'Niet durven, toch doen', 'Soms is goed genoeg het beste' (die verzon ik zelf!), 'Done is better than perfect', 'Geloof in de wereld, begin bij jezelf', etc.

Aan de muur hangt een kerstwens uit Zuid-Afrika. Op de kaart vrolijke weeskinderen uit Port Elizabeth. Dankzij het project Thamsanqa hebben zij, ondanks ziekte en armoede, een fijne jeugd. Vanuit Nederland is Stichting Thamsanqa.nl nauw bij deze kinderen betrokken. Mijn zusje is een van de bestuursleden. Ik ben trots op zus(je)!

Maandagavond hang ik weer voor de buis. Voor een film dit keer. Die ik overigens ook al eerder zag. Niet thuis op tv, maar in het Fraterhuis waar ik enkele jaren vrijwilliger was.

Of dit alles is wat ik deed? Nee hoor, ik rondde mijn studieopdracht af. Een half uur voor de deadline leverde ik mijn verslag in. Als dat geen goed timemanagement is!
Ik ging nog een ochtend naar school. Ik vierde Pasen, Koningsdag en 5 mei. Ik zag PEC Zwolle de beker winnen, ik liet mijn eten aanbranden en ik kocht plantjes voor op mijn balkon. Ik was in Heino, in Emmen en in Staphorst. Ik ging naar de kapper, de stad in en op ziekenbezoek. Maar ja, daar zijn allemaal geen foto's van.

Ik ben een lousy plogger. ;)

Labelen

'Labels horen niet aan een kind maar aan een koffer'. Zo kopte De Volkskrant onlangs.

Ik denk dat ik snap wat de auteur met zijn artikel wil betogen. Labels dragen namelijk een gevaar in zich. Het kan zomaar gebeuren dat we slechts het label zien en het kind dat erachter schuilgaat vergeten. Of we sluiten kinderen buiten, omdat we bang zijn voor de problemen die hun label met zich meebrengt.
Maar de kop van het artikel vind ik echt te kort door de bocht. Want labelen heeft ook goede kanten. Volgens Reuven Feuerstein en Emiel van Doorn is labelen (ook wel 'benoemen' of 'etiketteren') zelfs een van de bouwstenen van het denken. Het stelt ons - samen met een heleboel andere bouwstenen - in staat grip te krijgen op onszelf en op de complexe wereld om ons heen.

En guess what. Ook ik heb zo'n label. Het is een label waar ik niet altijd even blij mee ben, maar dat mij mezelf wel beter doet begrijpen en accepteren. Het geeft me handvaten om met mezelf te dealen en mijn tekortkomingen te 'handelen'.

Kortom: labelen is niet verkeerd. Mits we verder kijken dan onze neus lang is. En het niet gelijkstellen aan (ver)oordelen.

Loslaten

De rapporten zijn geschreven, de gesprekken gevoerd. De druk is even van de ketel. En dan... wordt juf ziek.

Ik hoest en ik proest en alles doet zeer. Maar wat nog het meest zeer doet en de meeste moeite kost, is mijn 29 grappige, lieve, eigenwijze kinderen over te moeten laten aan de zorgen van een invalmeester of -juf. Zal hij/zij goed uit kunnen leggen? Zal hij/zij de schoencadeautjes niet vergeten? Zal hij/zij ze wel op weg helpen met de taaltoets? Zal hij/zij er zijn voor de kinderen die dat echt even nodig hebben nu? Zal hij/zij... *zucht*

L O S L A T E N. Zal ik het ooit leren?

Boekeneters

De knutsels stonden op Pinterest. Het boek kreeg ik van een lieve (oud)collega. Knutsels plus boek bleken een geweldige combi.
Omdat het boek verrast, qua inhoud en vooral qua vormgeving. En de boek-etende boekenleggers simpel, maar o zo leuk zijn.

P.S. Nu op Bol.com: 'De ongelooflijk bijzondere boekeneter' van Oliver Jeffers voor slechts 5 euro. En da's echt een koopje.

Talent

Nog één nachtje slapen. En dan vertrekt deze juf alwéér naar het buitenland.

Dit keer gaat de reis naar Parijs. En natuurlijk neem ik leesvoer mee voor onderweg: een bundel vol prachtige verhalen en schitterende illustraties, geschreven en getekend door de leukste en meest talentrijke kinderen van Nederland. Waarvan akte.

'Juf Kirsten geeft Feuerstein-les'
© E.L. Collet

Dots

Een beetje vreemd, maar wel bruikbaar. Dat was de conclusie van de kids na de eerste 'lesson of dots'.

En wat we leerden? Dat je voor je aan de slag gaat een plannetje moet maken. Dat je goed moet kijken. En dat je de tijd moet nemen om na te denken.

Kortom: we leerden al een heleboel!

Wied weg

De onderwijswereld is voortdurend in beweging. Om bij te blijven, is het belangrijk dat we onszelf continu ontwikkelen en bijscholen. We plannen studiedagen met het hele team, we lezen wat af en soms gaan we zelfs elders op cursus.

Ook dit jaar doen we dat. Alleen ga ik dit keer wel erg wied weg. Ik mag naar Israël! Alwaar ik geschoold word in de methode Feuerstein.

Vanavond ontmoet ik mijn studiegenoten. Spannend!

Stroomstoring

Ploeng. En toen was het donker...

Gelukkig wordt al snel duidelijk wat er aan de hand is. Gravers hebben een kabel geraakt en de stroom is uitgevallen in een groot deel van de stad. Voor groep 7 betekent dit geen gym (want geen licht in de sporthal), geen spreekbeurt (want geen beamer) en dus tijd over.
Dat is koren op de molen van juf Kirsten. Er kan voorgelezen worden!

Dit keer kies ik voor een prentenboek uit mijn jaren als bibliothecaris in Utrecht: 'Hoe de tijger werd beetgenomen' van Jan Mogensen. Het is een oud Indonesisch volksverhaal. Over de kantjil die samen met de andere dieren uit het oerwoud de tijger te slim af is en de olifant redt van een wisse en wrede dood.
Ik steek van wal en het is direct stil. De kinderen luisteren aandachtig en gaan helemaal mee in het verhaal. Hoezo zou een prentenboek te kinderachtig zijn voor zevende groepers?! Na afloop weerklinkt er zelfs zomaar een spontaan applaus.

Het zijn voor juf Kirsten de lichtpuntjes in op dit moment ietwat donkere dagen. Dank-jullie-wel, lieve kinderen van groep 7.

Curriculum vitae

Collega E. opperde een leuk idee: iedere week stelt een van de juffen zich aan de andere juffen voor middels een aanhangsel aan het weekbericht van de locatieleidster. Al verschillende cv's passeerden de revue, maar juf Kirsten was nog niet aan de beurt. Tot deze week. En natuurlijk zou juf Kirsten juf Kirsten niet zijn als haar curriculum vitae geen 2.0 curriculum vitae werd.

Bij deze: mijn 'glog'. Gemaakt met Glogster, een gratis online tool waarmee je in no-time een interactieve poster kunt maken met tekst, afbeeldingen, geluid en video.
En o ja, lieve collega's, verschillende onderdelen van de glog zijn aanklikbaar. Klik maar eens op 'play' (op dat kleine stukje ruitjespapier onder 'Personalia'). Je hoort dan een liedje dat mij terugvoert naar de zomer van 1998. Ik maakte toen een rondreis door West-Afrika. En waar ik ook kwam (tot in Timboektoe toe ;)), overal klonk Habib Koité...

Mocht je nou nog meer over mij willen weten: lees mijn weblog(s)!

P.S. De glog is ook in groter formaat te bekijken: beweeg de muis over het roze-rode fliebertje rechts bovenaan en klik dan op 'view full size'.

Japie

Gisteren kocht ik Japie.

Ik vind Japie geweldig. Japie glimt. Japie glinstert. En Japie is oranje. En dus kleurt ie prachtig bij het kunstwerk dat ik ooit kreeg van twee lieve vriendinnen.
Japie past ook perfect bij het retro-dressoir dat ik een paar weken geleden uit Assen haalde. Japie is - op de nieuwe stoel na - de perfecte f(in)ishing-touch in mijn nieuwe huisje.

Welkom lieve Japie. Je bent mijn allerliefste ... V I S! ;)