Vragenvuur

- Ben jij streng?
- Heb jij een computerbord?
- Moeten er wel eens kinderen nablijven?
- Hou jij van grapjes?
- Wie is de beste van de klas met rekenen? En met taal? En topografie?
- Hoe lang mogen de kinderen buiten spelen?
- Hebben jullie een tafeltennistafel op het schoolplein?
- Knutselen jullie veel?
- Hebben jullie ook bakkaarten? En een getallenlijn?
- Geef jij huiswerk?
Het zijn zomaar een paar van de vragen die S. (9) vandaag op me afvuurde.

Zelfs op zondag is Kirsten tegenwoordig 'juf Kirsten'.
En ik vind het heerlijk!

Fijn

Het was lang geleden. Meer dan 2 maanden. En dus was deze juf best een beetje zenuwachtig. Maar het ging gelukkig goed. Het was zelfs heel erg leuk! Ondanks dat deze groep 6/7 - in de woorden van meester J. - 'een tamelijk luidruchtig groepje' was.
We werkten aan de weektaak, schreven en tekenden, bespraken boeken van Jacques Vriens en Mirjam Mous en vonden zelfs nog tijd voor het kijken van een aantal grappige filmpjes op YouTube.

Het was een fijne middag.

De laatste schooldag

Een dag met een lach en een traan.
En veel chocolade... ;)

S.O.S.

Vandaag leerde juf Kirsten weer een waardevolle les: tellen móet, ook wanneer de kinderen in je groep al tieners zijn.
Juf Kirsten liet namelijk vandaag - tot haar grote schrik en schaamte - 2 zesde groepers per ongeluk op school achter, terwijl ze met de rest van de groep naar de gymzaal liep.
De betreffende kids bleven er gelukkig tamelijk koel onder. Ze wisten hun tijd zelfs zinvol te besteden. Want toen juf Kirsten weer op het schoolplein kwam, hing er duidelijk zichtbaar een plakkaat op het raam van de klas. En daarop stond in koeienletters: "S.O.S. WIJ ZIJN ACHTERGELATEN!"

Dat had de juf wel even nodig: een beetje relativerende humor. Want ja, kinderen achterlaten is immers niet echt stoer... :(

Stoer

Onverwacht mocht er vanmorgen ingevallen worden in een groep 7.
Omdat P. gisteren ziek was, was zijn voor vandaag geplande spreekbeurt door vaste juf I. uit voorzorg van het programma geschrapt. Maar P. was weer beter. En hij wilde niets liever dan zijn goed voorbereide spreekbeurt toch gewoon vandaag houden. En dus werd er om 11 uur niet gewerkt aan de weektaak. Nee, we schoven tafels en stoelen aan de kant. Want P.'s spreekbeurt ging over... motoren! En P. maakte zijn verhaal aanschouwelijk met een échte crossmotor. Dat (bijna) de hele klas én juf Kirsten even op die motor plaats mochten nemen, was het toefje op de toch al heerlijke spreekbeurttaart.

En het voelde best stoer. Echt wel!

Zon, zon, lieve zon, ik wou dat ik je pakken kon...

Op zo'n zonnige zondag als vandaag zou een mens er toch eigenlijk op uit moeten trekken om te genieten van het stralende zonnetje, de strakblauwe lucht en de winterse kou.
Maar juf Kirsten is ietwat ziek: een beetje misselijk en verschrikkelijk (écht verschrikkelijk!) aan de diarree.
Geen gepland reisje naar een feestje in Amersfoort derhalve. In plaats daarvan ga ik proberen om op het balkon nog een paar straaltjes zon te pakken.
Vanaf het balkon is het een kleine tien meter naar de wc en dat is vandaag voor juf Kirsten nét te doen...

Hopeloos verliefd

Op 14 februari ontkomt geen enkele juf/meester er aan 'iets' met Valentijnsdag te doen. Ook juf Kirsten niet.
En tja... juf Kirsten werkt natuurlijk niet voor niets ook nog ergens anders.
En dus vertelde ik de kinderen vandaag met hulp van een kamishibai over de bijziende ram Prins Valentijn, voor wie schaap Berendien met haar hoge, heldere lach de enige echte ware liefde is.
Een vrolijk en humoristisch verhaal op rijm, gemaakt door Angelika Glitz en Annette Swoboda, waarvan zelfs vierde en vijfde groepers nog écht kunnen genieten. Heerlijk!

Aandacht vragen

J. (héél zielig): "Juf, ik ben gevallen. Mijn knie bloedt."
Juf Kirsten (beetje geschrokken): "Ik zie het. Doet het erg veel pijn?"
J. (stoer): "Neuh..."
Juf Kirsten (glimlachend): "Je ziet er wel heel zielig uit zo. Zittend op je stoel met je been op een krukje en je broekspijp omhoog."
J. (met grote grijns): "Zo kan iedereen tenminste goed zien dat ik gevallen ben!"

Lieve, lastige J.
Vroeg ie maar altijd zo rustig om aandacht...

Windkracht zeven

Reanimatie was nog net niet nodig (toch lief dat collega M. het aanbood), maar jeetjemineetje wat een storm vandaag! En niet alleen buiten.
Vanavond voor juf Kirsten daarom even niets anders dan een beetje bankhangen. En me fysiek en mentaal voorbereiden op het feestje van morgen...

Tom Pouce

Dat Tom Poes niet helemaal hetzelfde is als een tompouce, begreep arme J. pas nadat juf Kirsten - ik beken - heel hard moest lachen om iets wat J. zei.
Tja... wanneer je bij de taaltoets een verhaaltje vertelt waarin die lieve prinses plots Tom Poes oppeuzelt, dan mag een juf lachen. Toch?

ADHD enzo

ADHD, dyslexie, PDD-NOS. In iedere groep zitten tegenwoordig wel een paar kinderen met een dergelijke leer-, ontwikkelings- of gedragsstoornis. Oók in mijn groep 5/6 van vandaag.
Helaas heb ik me de bijbehorende gebruiksaanwijzingen nog lang niet allemaal eigen gemaakt. En da's best lastig af en toe. Voor mij én voor de kinderen.
Maar wanneer diezelfde kinderen aan het eind van de dag dan zeggen dat ze het vandaag met de juf zo gezellig vonden, zijn de lastige momenten snel vergeten. En kijk ik uit naar komende maandag, wanneer ik de kinderen in deze groep en hun gebruiksaanwijzingen weer wat beter mag leren kennen.