52° 34' NB, 5° 56' OL

Reinder Nummerdor werd er geboren. Ik kwam er vandaag voor 't eerst.
Het bruist er niet echt. Maar de sfeer op het schooltje sprak me aan. En ook de directeur en de rest van het team zagen het zitten in (met?) mij. Kortom: het 'klikte'.
En dus kom ik er de komende tijd waarschijnlijk wat vaker.
Waar? In Iesselmuun!

Kus

Een zaal vol kids. Een kleuter op mijn schoot.
En dan plots - zomaar vanuit het niets - een kus op mijn wang, vergezeld van de woorden "Ik vind jou lief!".
Dan vergeet ik op slag dat kleuters eigenlijk niet zo 'mijn ding' zijn...

Solliciteren

Vandaag weer een sollicitatiegesprek. M'n tweede waar het gaat om solliciteren als juf.
Toch een beetje zenuwachtig - en een ietsie pietsie grieperig - merk ik dat mijn stem 'kraakt'. "He gets, da's een minpunt", bedenk ik bij mezelf.
En wanneer ik de andere sollicitante zie, vind ik mezelf ineens oud. Nog een minpunt.
En dan wil ik voorlopig ook nog niet 5 dagen werken in het onderwijs. Derde minpunt.
Máár... ik zie ook een pluspunt: twee nog op school aanwezige jochies uit groep 4/5 herkennen me. "Hey, juf Kirsten!", roepen ze, wanneer ze me in het oog krijgen (en dat zien en horen m'n gesprekspartners).
En ik weet de namen van de belhamels nog! Pluspunt nr. 2.
En ik ben natuurlijk gewoon de liefste en leukste juf van het noordelijk halfrond. Pluspunt nr. 3 t/m 100.
Nu maar even afwachten. Vóór het eind van de week hoor ik meer.

* Update d.d. 10 oktober 2007
Helaas. Ik werd zojuist gebeld. Men geeft de voorkeur aan iemand die - naast 2 vaste dagen nu - per half december tijdelijk fulltime juf van deze groep wil zijn.
Erg jammer. Maar tegelijkertijd kreeg ik heel duidelijk de boodschap: "We hadden je graag aangenomen. We zien je als een aanwinst voor onze school en houden je zeker in gedachten voor eventuele volgende vacatures."
Da's mooi toch?

Puzzelen

Vanmiddag las ik 'Vertrektijd' van Truus Matti.
Wow. Echt een mooi boek. Warm. Lief. Mooi gecomponeerd. Met het verhaal van een meisje dat kletsnat en zonder haar naam te weten in een vervallen hotel terecht komt dat gerund wordt door een pratende vos en rat. Maar ook met het verhaal van Muis, een meisje dat zich schuldig en verdrietig voelt omdat ze haar vader Wiek vlak voor zijn dood nog een hele boze brief heeft gestuurd.
Al snel heb je als lezer in de gaten dat de meisjes uit de twee verhalen eigenlijk één-en-dezelfde persoon zijn. Naarmate het boek vordert, duiken er zelfs steeds meer stukjes uit het ene verhaal op in het andere. Op de website www.leesfeest.nl staat het mooi: "Daardoor lijkt het lezen van ‘Vertrektijd’ een beetje op puzzelen: hoe meer stukjes op hun plaats liggen, hoe meer je ziet van het grote geheel."
Echt een boek om in één middag uit te lezen!
Voor kinderen vanaf een jaar of 11, maar vooral voor volwassen liefhebbers van een mooi, literair kinderboek.

Rigoureus

Vandaag weer een woensdagmorgen in groep 7.
't Is een gezellig clubje. Maar ook een clubje dat veel kletst, slecht luistert en op iedere opmerking van mijn kant een weerwoord heeft. Best lastig dus.
Vandaag trof ik maar eens rigoureuze maatregelen: voor iedere overtreding van de regels een minuut nablijven met de hele klas. Dat leverde veel protest op natuurlijk. Want het is zó oneerlijk. Nou ja, jammer dan. Zo zien de grootste raddraaiers hopelijk in dat ze met hun gedrag niet alleen zichzelf duperen, maar de hele groep. En wordt het mechanisme van de sociale controle in werking gesteld.
Gelukkig bood ik ze ook de optie de strafminuten door goed gedrag weer 'weg te poetsen'. En dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Waar ik aan het begin van de ochtend met rekenen 6 streepjes moest zetten op het bord, kon ik er de tweede helft van de ochtend met Engels en taal één-voor-één ook weer 6 wegvegen.
En zo kon iedereen - behalve de juf - dan toch gewoon om half 1 naar huis...

Weekendkring

Wat was het weer leuk vandaag! De weekendkring in groep 4/5. Met 1001 verhalen over van alles en nog wat.
Over de hondentrimsalon van een moeder, over een (tijdelijke) verhuizing naar de camping en over racen in de modder. Over knuffels, over een zieke papa, mama én broertjes ("Dat was saai juf. Maar ook gaaf. Ik mocht héél veel tv kijken!"). Maar ook over een bezoek aan de McDonald's ("En toen had ik frietjes. Maar die waren koud. Maar dat vond ik niet erg. Want toen deed ik net alsof het frietijsjes waren...").
En o ja, er kwam ook nog een nieuwe fiets de klas in. Een hele stoere. Met 3 versnellingen.

Het gaat beginnen!

Gisteren was er het eerste telefonisch contact. Veel was nog onduidelijk. Maar er was al wel die ene prangende vraag: "Wil je?"
Vandaag werd er reeds iets meer duidelijkheid geschapen. Over organisatorische en financiële zaken enzo.
En morgen? Hopelijk is het dan allemaal helemaal afgekaart.
En kan mijn leventje als 'Juf Kirsten' - ook al is het nog maar heel bescheiden met 1x per 2 weken een woensdagochtendje - toch echt beginnen!

Rambamboelie

Wat blijft 't toch een heerlijk boek!
Gisteren mocht ik 't weer eens voorlezen. Aan Fleurtje dit keer. En zowel zij als ik genoten. Van het ritme van de tekst, van de herhaling ('Potverdriedubbele suikerklonten', zei de dokter) en niet te vergeten van de kleurrijke illustraties van Philip Hopman, waarin Fleur niet alleen Tinky Winky herkende, maar ook Jubelientje: "Daar hebben wij ook 2 boeken van!"
Een musthave voor iedere (inval)kleuterjuf!