zondag 19 september 2010

Omschakelen

Juf Kirsten woont alleen. Zonder man, zonder kinderen en zelfs zonder kat.

Da's soms eenzaam (wanneer er niemand in de buurt is aan wie ik m'n verhaal kwijt kan), soms onhandig (wanneer er een computer gefixed moet worden en ik geen idee heb hóe), soms ook heerlijk relaxed (wanneer ik gewoon lekker míjn boeken op míjn manier (op kleur ;)) in míjn boekenkast mag zetten).
Er zijn weekenden waarin ik niemand spreek behalve de kassière in de supermarkt. En waarin ik schrik van mijn eigen stem wanneer ik - getrickerd door een aanstekelijk liedje op de radio - ineens meezing met de 3J's en Ellen ten Damme.
Zo erg was het dit weekend niet (gisteren was m'n paps hier, vandaag een lieve vriendin), maar toch: zeker 3/4 van de tijd kon ik heerlijk alleen zijn met mijn gedachten.

Morgen is dat weer voorbij. Dan zijn er weer tientallen collega's, honderden kinderen, ouders en ambulant begeleiders om mee te kletsen, te overleggen en naar te luisteren.
En da's na zo'n rustig weekend best even omschakelen... ;)

1 opmerking:

Annemarie van Essen zei

Dat omschakelen kan ik mij goed voorstellen.

Ik ben de meeste van de tijd met veel. En de omschakeling naar weinig is dan weer gek en soms wennen.

Ik wens je omschakel-ze! :)